Τα υπόγεια ρεύματα νόμους αγνοούν
στης έμπνευσης αυλάκια ρέουν μες στο νου
σε ματωμένα σώματα από ηθικούς φραγμούς
περνάνε κλειδαριές τ΄άχρονου αλλού.
Σε τηβέννους δεν χώρεσε η τέχνη
σε συστήματα δε βάρεσε προσοχή
κάθε έργο κι αμαρτία καλλιτέχνη,
αδιαφορεί στον νόμων τη διαταγή.
Ένας φιλόσοφος με γνώσης δοξασίες
της φύσης του ωραίου εραστής
χωρίς θεάματα κούφια, κενές ακροάσεις
της καθαυτής αλήθειας ισορροπιστής.
Την ηδονή σώματος, χρήματος νικά
με ηδονή ψυχής την δόξα προσπερνά.