Γιατί? Poem by Lionara S.t.m.o.l

Έρχεται στιγμή που όσο κι αν πολλαπλασιάζεσαι, δεν μπορείς να πας πιο μακριά

Τότε ανακαλύπτεις την απεραντοσύνη του πνεύματος, της γνώσης και πας μακριά

Και πιο μακριά, χωρίς να υπάρχει κορυφή, αποκτάς αποστολή, αφιερώνεις χρόνο

Γεμίζεις κενά, χαίρεσαι!

Τα πολλαπλάσια διαμαρτύρονται, ενοχλούνται, γιατί?

Μα η σιγουριά του δρόμου, δεν υπονοεί καν γυρισμό

Στάσεις…μόνο αυτό

Ανακαλύψεις δεν μαρτυρώ αδυνατώ…

Τους στίχους μου έχω για παπαγάλο ομιλών…

Μιλάει σε πουλιά…τον κοιτούν…λίγοι «άνθρωποι» τον εννοούν…