Πνιχτά γελάκια, ψίθυροι σταματάνε
είναι δειλοί της τουαλέτας οι σοφοί.
Κίνησαν έγκλημα, τελέστηκε και πάνε,
σιώπησαν στου θύτη και του θύματος ντροπή.
Είναι αυτοί, οι ηθικοί του αυτουργοί
εγκληματίες με ατιμώρητη ενοχή.
Συνεχίζουν μια ανεύθυνη ζωή,
είναι συνένοχοι και θα επαναληφθεί.
Τον θύτη γλείφουν, είναι όπλο που γυαλίζουν,
τ΄ απασφαλίζουν με μια έκρηξη θυμού.
Το θύμα αποφεύγουν να μιλήσουν,
δεν έχουν καλή μάσκα ηθοποιού.
Γελάει μόνο και αναδύεται απ΄ τον πόνο
μια κοινωνία κάτω πνίγεται από φθόνο.