Ήρωα Σε Είπανε Δειλό Poem by Lionara S.t.m.o.l

Σφιχτά στη χούφτα κρατώ, το χώμα της μορφής Σου
Είναι στα ουράνια η ψυχή, πνέει απαλή η φωνή Σου
Μες το βυθό παραληρώ, στο βλέμμα γίνομαι ένα
Σβουρίζει τρελά η πυξίδα Σου, έλκει σύμπαντος φρένα

Έδωσες μάχες εδώ στην Γή, για ένα καλό μεγάλο
Είναι μικρό το σπιτικό, σε δένει με το Χάρο
Έχεις Αγάπη στην καρδιά, να δώσεις σε γαλαξίες
Μια φωλιά για σπιτικό, να ορμήσεις στις αξίες

Σε είπαν δειλό που άφησες τη θαλπωρή για μάχη
Τα όνειρα δεν βόλευε τα είδαν αυταπάτη
Σε θέλανε στα δύσκολα να τους υπηρετήσεις
Μα είσαι υπηρέτης των ψυχών, ολόκληρης της φύσης

Πόσες γενιές εγωιστή έρωτα σ΄ έχουν μισήσει;
Σ' είπαν δειλό κι ανάξιο κι ας σ΄ είχαν αγαπήσει